استخراج آنزیم پراکسیداز از منابع گیاهی نظیر تیره ی کدو (cucurbitaceae) و بررسی خصوصیات و رفتار سینتیکی آن در حضور برخی ترکیبات استخراج شده از گیاهان شمال ایران

آنزیم پراکسیداز ec 1.11.1.7 جزو پروتئین های دارای هم است که وظیفه ی آن اکسیداسیون سوبستراهای مختلف با استفاده از پراکسید هیدروژن می باشد. خواص آنتی اکسیدانی این آنزیم، سبب شده تا از یک سو، با از بین بردن رادیکال های آزاد، مانع از آسیب های سلولی شود و از سوی دیگر در حضور پراکسید هیدروژن بصورت غیر اختصاصی، اکسیداسیون پروتئین ها و پراکسیداسیون لیپید ها را به همراه خواهد داشت. افزایش فعالیت این گونه از آنزیم های اکسیداتیو در هنگام تحلیل سلول های عصبی و همچنین در برخی از سرطان ها از جمله سرطان معده گزارش شده است. طبق گزارشات ترکیباتی که موجب کاهش پیشرفت بیماری آلزایمر و پارکینسون می شوند از مهارکننده های قوی برای آنزیم های پراکسیداز هستند. بنابراین مهار پراکسیدازها به عنوان یک استراتژی امیدبخش و موثر برای درمان و جلوگیری از بیماری هایی که یکی از عوامل آنها پراکسیدازها هستند، مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق از آنزیم پراکسیداز استخراج شده از کدوی سبز (cucurbitaceae pepo) استفاده شد. در ابتدا پارامترهای سینتیکی پراکسیداز استخراج شده از کدو سبز و ph و دمای بهینه واکنش آنزیمی آن معین شد. اسانس گیری به روش تقطیر با بخار آب از ریشه زنجبیل، میوه گلپر، گل و برگ شاه پسند، میوه و برگ برگ بو، ریشه سنبل الطیب، اندام هوایی اکلیل کوهی، پونه، پونه کوهی، نعناع، نعناع فلفلی، گل بابونه و همچنین گل نارنج و بذر رازیانه انجام گرفت. راندمان اسانس گیری برای گل شاه پسند کمترین مقدار (0/16 میلی لیتر/100 گرم) و رازیانه بیشترین مقدار (1/77میلی لیتر/100 گرم) بدست آورده شد. سپس اثر هر یک از 15 اسانس بدست آمده بر روی فعالیت آنزیم پراکسیدازی کدو سبز مطالعه شد. اسانس ها در رقت های صفر، 0/05، 0/1 و 0/2 میلی لیتر در صد میلی لیتر آب مقطر در واکنش آنزیمی وارد شده و مقادیر kmو kcat آنزیم مشخص گردید. نتایج نشان داد km برای پراکسیداز کدو سبز در حضور پراکسید هیدروژن 6/25میلی مولار می باشد. ph و دمای بهینه برای پراکسیداز کدو سبز به ترتیب 6/5 و 50 درجه سانتیگراد تعیین گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که اسانس بابونه، زنجبیل، میوه برگ بو، سنبل الطیب و رازیانه پراکسیداز را از طریق مهار مختلط، مهار می کنند. اسانس های پونه، گل نارنج، پونه کوهی و نعناع فلفلی مهار خود را بر آنزیم پراکسیداز از طریق غیر رقابتی انجام می دهند. تنها اسانس در بین این 15 اسانس مورد بررسی، اسانس برگ برگ بو اثر مهارکنندگی خود را از طریق مهار نارقابتی اعمال می کند. اسانس های رزماری، نعناع فلفلی، گلپر، برگ وگل شاه پسند اثر فعال کنندگی بر آنزیم پراکسیداز داشتند. اسانس های گلپر و گل شاه پسند بیشترین فعال کننده های قوی برای آنزیم پراکسیداز می باشند. در نتیجه احتمال دارد اسانس سنبل الطیب برای جلوگیری و درمان بیماری های ناشی از تحلیل عصبی مثل آلزایمر و پارکینسون که فعالیت آنزیم پراکسیدازی در آنها نقش مهمی را در توسعه و پیشرفت بیماری ها دارد، سودمند باشد.